Diğerleri yanıltıcı olabilir; Varlığın ve kalbin, kendimizle olan ilişkisinde aşk, kendimize olan saygı, öz değer, öz şefkat bunlar çok kıymetliler. Ve ilk başta kendimize sevgili olmayı öğrenmemiz gerekiyor, bir başkasına olmaya çalışmaktan önce.
Çünkü kendine dokunamayanın bir başkasına dokunması zor.
Sadece dokunuyormuş gibi yapıyor.
Kendini sevmeyen bir başkasını aslında sevemiyor. Aslında hayatın merkezine baktığımızda biz diğerlerinde kendi yansımalarımızı seviyoruz.
Diğerindeki bizi seviyoruz.
Tantra eğitimlerinde özellikle üzerine basarak hatırlattığım bir konu bu; “iyi sevgili diğerinin her istediğini yapan ya da diğerinin her ihtiyacını karşılayan kişi demek değildir.”
- “İyi sevgili karşısındaki kişinin kendi olabilme fırsatını ona sunabilendir. O alanı ona tutabilendir. Onun için de ilk başta kendimiz olabilme lüksünü kendimize sunmamız gerekiyor.”
Genelde hayatın içerisinde baktığımızda sürekli yargılayıcı bir zihnimiz var. Sürekli şikayet eden aslında içeride kendilerinden sürekli şikayet edenler, sürekli kendini yargılayanlar hayatın içerisinde. Öfkeli olanlar aslında kendini affetmeyenler, kendi hatalarıyla omuzlarında yükler şeklinde şimdiye ve geleceğe getirenler. Kendi hatalarını affetmeyenler bir başkasınınkini affedemiyor. Affetmiş gibi görünenlerin çoğuda ignore ederek başına gelen herşey için diğerini suçluyor. Dostum diğeri yok…
Diğerlerinin ne düşündüğünün hiçbir önemi olmayan o yerde buluşalım mı?